Włoska pisarka. Autorka literatury pięknej, poezji, sztuk teatralnych i literatury faktu oraz badaczka kondycji kobiet. W swoich tekstach często nakreślała złożone i zdeterminowane postacie kobiece, włączone w szerszą refleksję nad wieloma kwestiami społecznymi, podejmowanymi z perspektywy historycznej. Za Długie życie Marianny Ucrìa otrzymała nagrodę Campiello w 1990 roku. Za zbiór opowiadań Buio (1999) otrzymała nagrodę Strega.

W 2007 roku opublikowała Il gioco dell’universo, w którym ponownie czyta pisma swojego ojca, rekonstruując jego intelektualną i egzystencjalną podróż oraz Passi affrettati, sztukę poświęconą tematowi przemocy wobec kobiet, która została wystawiona z okazji Międzynarodowego Dnia Eliminacji Przemocy wobec Kobiet. W 2008 roku ukazała się również Il treno dell’ultima notte, w której, podążając za prywatnym życiem bohatera, odtwarza niektóre z najbardziej tragicznych momentów w historii XX wieku.

Do jej późniejszych dzieł należą: La ragazza di via Maqueda (2009), w której przeplatają się historie postaci typowych dla pokolenia ukształtowanego po II wojnie światowej, z ich złudzeniami i rozczarowaniami, charakterystycznych dla Włoch w stanie fermentu. Jest również autorką esejów, sztuk teatralnych i scenariuszy, a także reżyserką filmową i teatralną.

W 2012 roku otrzymała nagrodę Fondazione Campiello za calokształt pracy twórczej. Jej najnowsze publikacje to Tre donne (2019), In nome di Ipazia (2023) i Caro Pierpaolo, lettere a un amico morto (2023). W 2024 roku opublikowała Vita mia, relację z dwóch lat spędzonych w obozie koncentracyjnym w Japonii za antyfaszyzm.

 

DZIAŁALNOŚĆ POLITYCZNA
Jest przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych i Wspólnotowych Izby Deputowanych.
Od 1994 roku jest członkiem włoskiego parlamentu.
Giulio Tremonti był ministrem finansów, ministrem gospodarki i finansów, wiceprzewodniczącym Izby Deputowanych, wiceprzewodniczącym Rady Ministrów.

ZIAŁALNOŚĆ AKADEMICKA I ZAWODOWA
Jest prezesem Aspen Institute Italia.
Od 1974 roku jest profesorem uniwersyteckim, był profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Pawii.

Jest autorem kilku publikacji, w tym: Guerra o Pace [Wojna czy pokój] (2025), Globalizzazione. Le piaghe e la cura possibile (2022), Le tre profezie – Appunti per il futuro (2019), Rinascimento (2017) con V. Sgarbi, Mundus Furiosus (2016), Bugie e Verità – La ragione dei popoli (2014) i wielu innych.

Giulio Tremonti był profesorem wizytującym w Instytucie Prawa Porównawczego na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Brał udział w licznych debatach, wykładał we Włoszech i za granicą, między innymi w Oxford Union Society, Cambridge Union Society, Humboldt Universität, Chatham House, Freiburg Universität – Walter Eucken-Vorlesung, Yale University – School of Law, Herzliya Conference, Central School of the Chinese Communist Party.

Od 1984 roku publikuje w „Corriere della Sera”.

Jest współredaktorem „Rivista di diritto finanziario e scienza delle finanze”.

Prawnik w Sądzie Kasacyjnym, jest starszym partnerem w firmie prawniczej Tremonti Romagnoli Piccardi e Associati.

Dziennikarz, pisarz, absolwent prawa, życie dzieli między Wenecję i Warszawę.

Założyciel i redaktor naczelny dwujęzycznego, polsko-włoskiego magazynu „Gazzetta Italia” oraz codziennego newslettera „Polonia Oggi”.

W Wenecji przez lata współpracował z gazetami, telewizją i radiem, a przez 18 lat był redaktorem naczelnym magazynu „Lagunamare”. Wieloletni członek biura prasowego karnawału w Wenecji i Venice Boat Show.

Autor licznych artykułów i materiałów wideo. Twórca nagrody Gazzetta Italia. Organizator wystaw i wydarzeń. Z Warszawy wspiera różne włoskie media, w tym kilka programów RAI, jako korespondent i producent.

W 2022 roku wspierał dziennikarsko i produkcyjnie film MUR, wielokrotnie nagradzany dokument Kasi Smutniak.

Jest autorem lub współautorem następujących publikacji: Veneziani quasi famosi (LT2), Lidhollywood (I Antichi Editori), Un secolo di Calcio Venezia (I Antichi Editori), La storia della Compagnia de Calza «I Antichi» (I Antichi Editori), Cent’anni da Leoni (Finegil).

W 2015 roku, w wyniku żmudnej i czasochłonnej pracy w zakresie dokumentacji, zrealizował projekt przywrócenia płaskorzeźby przedstawiającej Lwa św. Marka na warszawskim rynku Starego Miasta.

W 2017 roku współpracował przy publikacjach „Wenecja – Zagrożenia i perspektywy” oraz „Wenecja – Potencjał”, wydanych przez Politechnikę Krakowską.

W 2021 roku wyreżyserował film Warszawa czyta Dantego z okazji wydarzenia Dantedì.

W 2023 roku opublikował swoją pierwszą powieść Corte Polacca, wenecjanin w Warszawie, wydaną przez wydawnictwo Austeria, która została przetłumaczona na język polski w 2025 roku.

Urodzony w 1964 roku, jeden z najbardziej cenionych włoskich pisarzy i autorów scenariuszy. Debiutował w 1999 roku. Nakładem Wydawnictwa Sonia Draga ukazały się Mężczyzna z silosu, Anioł śmierci oraz Król monet, seria, która przyniosła autorowi międzynarodowy sukces. Wszystkie jego powieści stały się bestsellerami.

Fotografia
(c) Mario Tirelli