Organizatorzy zastrzegają możliwość zmian.
25-28 maja 2023
PKiN i Plac Defilad
AUTORZY
Poznajcie ukraińskie autorki i autorów, którzy spotkają się z publicznością Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie!
Jurij Andruchowycz (ur. 1960) – ceniony ukraiński poeta, prozaik, eseista, tłumacz i wokalista. Współtworzył legendarną grupę poetycką Bu-Ba-Bu (Burleska-Bałagan-Bufonada). Polskiemu czytelnikowi jest znany m.in. z powieści Rekreacje, Moscoviada, Perwersja i Dwanaście kręgów oraz książki eseistycznej Moja Europa napisanej wraz z Andrzejem Stasiukiem. Jego utwory opublikowano w dwudziestu językach. Tłumaczy z polskiego, angielskiego i niemieckiego. Z wrocławską, eksperymentalną grupą Karbido nagrał pięć płyt. Jest laureatem wielu europejskich nagród literackich i odznaczeń.
Kateryna Babkina to ukraińska poetka, pisarka, felietonistka, scenarzystka i dramatopisarka. Wydała pięć tomików poezji („Ognie św. Elma”, 2002, „Musztarda”, 2011, „Tabletki przeciwbólowe i nasenne”, 2014, „Urzeczona miłością”, 2017, „Nie boli”, 2021), a także powieść („Sonia”, 2013), powieść w opowiadaniach („Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek”, 2019) oraz dwa zbiory opowiadań („Lilu po tobie”, 2008 i „Szczęśliwi nadzy ludzie”, 2016). Napisała cztery książki dla dzieci, które cieszą się w Ukrainie ogromną popularnością: „Garbuzowyj rik”, „Szapoczka i kyt”, „Siła diwczat” (wspólnie z Markiem Liwinem) oraz „Snigowyj tepł”.
Jej utwory zostały przetłumaczone na język angielski, szwedzki, polski, niemiecki, hebrajski, francuski, hiszpański, rumuński, czeski i chiński, a sztuki były wystawiane w Kijowie, Wiedniu i Genewie. Przetłumaczone książki: zbiór poezji „Ask for the same for all” (Haver Laet, Izrael), powieść „Sonia” (Warsztaty Kultury, Polska), powieść „Heute Fahre Ich nach Morgen” (Haymon Verlag, Austria), zbiór opowiadań „Szczęśliwi nadzy ludzie” (Warsztaty Kultury, Polska), „Happy naked people” (VINTAGEbooks, Cypr), „Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek” (Warsztaty Kultury, Polska), „Cappy and the Whale” (Penguin Random House), „Nie boli” (2023, Polska) w przekładzie Bohdana Zadury, i inne. Zbiór wierszy „Nie boli” oparto na ukraińskim tomiku pod tym samym tytułem, ale dodano do niego wiersze z naznaczonych wojną lat 2022-2023.
Kateryna Babkina publikuje na łamach prasy ukraińskiej i zagranicznej, w tym w „Esquire”, „Le Monde”, „Harper’s Bazaar”. Jej wiersze włączono do wielu antologii i almanachów, w tym m. in. „The Kenyon Review” (USA), „Poem” (Wlk. Brytania), „Washington Square Review”.
Na podstawie jej opowiadań powstało kilka filmów krótkometrażowych. W 2016 r. film krótkometrażowy według scenariusza Kateryny Babkiny był wyświetlany na festiwalu w Cannes w pokazie młodych reżyserów.
W 2021 r. Kateryna Babkina została laureatką Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” za wydaną po polsku książkę „Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek”. W 2022 r. brytyjskie wydawnictwo Penguin Random House wydało jej nowelę dla dzieci pt. „Cappy and the Whale”.
W kwietniu 2023 r. polskie wydawnictwo „Warstwy” wydało po ukraińsku jej nowelę zat. „Mam, pamiatajesz?”.
Producent współczesnych ukraińskich produktów kulturalnych, producent serii komiksowych „Wola” i „Książęca Wola” w Polsce
Dmytro jest doświadczonym promotorem współczesnych ukraińskich produktów kulturalnych w Polsce. Z pasją do promowania tego, co najlepsze w kulturze ukraińskiej, Dmytro wprowadził na polski rynek szereg ekscytujących produktów, takich jak serie komiksów, gry planszowe i zabawki edukacyjne.
Przed przeprowadzką do Polski, Dmytro był organizatorem największego pokazu ukraińskich innowacyjnych produktów i usług zaawansowanych technologicznie, znanego jako Miasto Przyszłości. Przeprowadzka do Polski nie osłabiła jego zamiłowania do promowania ukraińskiej kultury, dlatego też ściśle współpracuje z The Will Production, jednym z najbardziej znanych zespołów twórców komiksowych na Ukrainie, znanym z takich serii komiksowych jak „The Will”, „King’s Will” i wielu innych.
Wysiłki Dmytro skupiają się na promowaniu głębszego zrozumienia kultury ukraińskiej poprzez pokazywanie i rozwijanie produktów, które inspirują i urzekają odbiorców.
Autor i producent komiksów, współzałożyciel The Will Production
Viacheslav, wizjoner oraz współzałożyciel The Will Production, wydawnictwa komiksowego, które stworzyło wiele znanych serii o alternatywnej historii Ukrainy. Wraz ze swoimi przyjaciółmi Denysem Fadeevem i Oleksandrem Filipovyczem stworzył serie komiksowe „Wola” i „Książęca Wola”, które od czasu premiery w 2014 roku zyskały popularność, oferując unikalne i wciągające spojrzenie na historię.
Viacheslav jest współtwórcą „Zwycięstwa”, unikalnej antologii opowieści graficznych od najbardziej znanych artystów i pisarzy komiksowych. Komiks ten pomógł zebrać znaczne fundusze na wsparcie Ukrainy i stał się jednym z symboli ukraińskiej tożsamości narodowej i odporności. Historie zawarte w antologii pokazują pomysłowość i determinację narodu ukraińskiego do wygrania wojny.
Zarówno jako autor, jak i producent, Viacheslav był odpowiedzialny za rozwój ponad 10 serii komiksowych.
Jaryna Czornohuz (1995) to ukraińska aktywistka i poetka, która wstąpiła do Sił Zbrojnych Ukrainy w 2019 roku przed rosyjską pełnoskalową inwazją. Wyjechała do Donbasu w tzw. nieaktywnej fazie wojny rosyjsko-ukraińskiej. Nabrała wówczas przekonania, że Rosja nie zatrzyma się, jeśli nie zatrzyma jej Ukraina.
Jaryna studiowała filologię i literaturoznawstwo na ukraińskim Uniwersytecie Narodowym Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Zaczęła pisać wiersze długo przed wojną, nie zrezygnowała z pisania w czasie służby – jej debiutancki tomik poezji ukazał się w 2020 roku.
Jaryna rozpoczęła służbę w 2019 roku jako ratownik medyczny, obecnie służy w piechocie morskiej. Chciała wstąpić do wojska tuż po agresji Rosji w 2014 roku, ale urodziła córkę i zdecydowała się nią opiekować. Wraz z upływem czasu i postępem działań wojennych rosła motywacja Jaryny do walki o przyszłość córki na Ukrainie. Kiedy Rosja zaatakowała w lutym 2022 r., Jaryna była już w Donbasie. Podczas wojny na pełną skalę walczyła w zaciekłych bitwach pod Popasną, Mariupolem i Bachmutem.
Iryna Daniewska (1981) – ukraińska pisarka, autorka 6 powieści historycznych, wydanych w Ukrainie, Białorusi, Rosji.
Od autorki: „Historia XVI – XVII wieku, którą znam, kocham i szanuję, – to główna bohaterka moich książek. Opowiadając prosto i interesująco o rzeczach złożonych, mogę sprawić, by czytelnik zakochał się w przeszłości”.
Lista publikacji:
- Jeremi Wiśniowiecki. – Kijów: Tempora, do publikacji w 2023- 2024
- Bogusław Radziwiłł : Generał w służbie króla – Kijów: Tempora, 2022/ 2017
- Bogusław Radziwiłł : Princeps Іmperii. Kijów: Tempora, 2021/2016
- Bogusław Radziwiłł : Władca Regiomontu. Kijów: Tempora, 2021
- Bitwa o Francję. Moskwa, Veche, 2012/2013
- Droga do władzy. Moskwa, Veche, 2011/2012
Od 2014 roku nie współpracuje z rosyjskimi wydawnictwami.
Tłumaczenia:
- Багуслаў Радзівіл: Генерал караля / Ірына Данеўская ; tłumaczyła na język białoruski Natalia Babina— Mińsk. A.M. Januszkiewicz, 2020.
- Багуслаў Радзівіл: Нямецкі прынц з Вялікага Княства Літоўскага / Ірына Данеўская ; tłumaczyła na język białoruski Natalia Babina. — Mińsk. A.M. Januszkiewicz, 2018.
Wachtang Kebuladze – filozof, publicysta, tłumacz, doktor habilitowany i profesor zwyczajny kijowskiego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki, profesor nadzwyczajny Akademii Kijowsko-Mohylańskiej, laureat nagrody Ukrainian PEN International w 2016 r., członek zarządu Ukraińskiej Fundacji Filozoficznej, współprzewodniczący Ukraińskiego Towarzystwa Fenomenologicznego, przewodniczący kolegium redakcyjnego serii książek „Biblioteka Klasycznej Światowej Myśli Akademickiej” (Ukraina), członek Ukrainian PEN International, członek rady redakcyjnej „Philosophical Thought Journal” (Ukraina), członek rady naukowej serii książek LIBRI VIRIDES (Niemcy), członek rady naukowej pisma zat. „The Interlocutor” (Polska), członek zarządu międzynarodowego towarzystwa naukowego Central and East European Society for Phenomenology, członek Rady Rozwoju Sztuki „Arsenał” (Ukraina).
Autor książek: „Phenomenology of Experience” (po ukraińsku), „Meshes of Fate” (po ukraińsku) oraz ponad 90 artykułów w języku ukraińskim, angielskim, niemieckim i polskim, które zostały opublikowane w Ukrainie, Austrii, Czechach, Niemczech, Litwie, Polsce, Rumunii i Słowenii.
Współautor książek: „Grounding for the Practical Philosophy” (po ukraińsku), „Philosophical Education in Ukraine: History and Modern Times” (po ukraińsku), „Öffentlichkeit und Demokratie in der Metamorphose” (po niemiecku), „Ukraine in Histories and Stories” (po angielsku), „Future We Want” [pod redakcją Wachtanga Kebuladze] (po ukraińsku), „State of War” (po ukraińsku).
Dr Andrij Kohut jest dyrektorem Państwowego Archiwum Służb Bezpieczeństwa Ukrainy. W Archiwum znajduje się największy zbiór odtajnionych akt KGB. Absolwent Wydziału Historii Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki, doktorat z historii obronił na Narodowym Uniwersytecie im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. Był stypendystą Fulbrighta na Uniwersytecie Stanforda w latach 2021-2022. Jego zainteresowania naukowe i zawodowe obejmują różnorodne obszary związane z sowieckimi deportacjami, historią komunistycznych służb specjalnych, polityką pamięci i dyplomacją kulturalną.
Hałyna Kruk (1974) – poetka, tłumaczka i badaczka literatury. Urodziła się i mieszka we Lwowie. Autorka książek poetyckich: Mandry w poszukach domu (1997), Slidy na pisku (1997), Obłyczczia poza switłynoju (2005), Spiw/isnuwannia (2013) i Dorosła (2017) oraz zbioru opowiadań Chto zawhodno, tilky ne ja (2021) uhonorowanego nagrodą za najlepszą książkę 2021 roku w kategorii Współczesna literatura ukraińska Forum Wydawców we Lwowie i Nagrody Fundacji Kowaliwych. Tłumaczka m. in. wierszy Wisławy Szymborskiej, Bohdana Zadury i Kazimierza Wierzyńskiego oraz prozy Jarosława Iwaszkiewicza, Weroniki Gogoli, Pawła Sołtysa i Stanisława Lema. Jej wiersze były wielokrotnie publikowane w polskich pismach literackich, weszły też do antologii: Pociąg do poezji (2011; tłum. Bohdan Zadura), Węzły, sukienki, żagle. Nowa poezja, ojczyzna i dziewczyna (2013; tłum. Artur Fryz), Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy (2013; tłum. Aneta Kamińska), Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014; tłum. Aneta Kamińska), Komiks wierszem po ukraińsku (2015; tłum. Aneta Kamińska). W 2018 roku wyszedł również wybór jej wierszy Wakacje nad Letą, a w 2022 roku – zbiór opowiadań Ktokolwiek tylko nie ja (w przekładzie Bohdana Zadury) i dwujęzyczna książka poetycka Żywica w tłumaczeniach Anety Kamińskiej. Stypendystka programu Gaude Polonia Ministerstwa Kultury RP (Warszawa 2003, 2010) oraz Homines Urbani w Willi Decjusza (Kraków 2005). Członkini Ukraińskiego PEN. Wykłada literaturę ukraińską i światową na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki.
Dmytro Kuźmenko — ukraiński pisarz dziecięcy, autor 17 książek, ilustrator. W latach 2014 oraz 2018 uczestniczył w Programie Stypendialnym Ministra Kultury Gaude Polonia, realizował własne projekty na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2019 roku zwyciężył w konkursie „Najlepszy Design Książki” na największym literackim festiwalu w Ukrainie „Książkowy Arsenał”. W 2021 roku w wydawnictwie Adamada w ramach programu Ukraińskiego Instytutu Książki została wydana książka Dmytra Kuźmenki z ilustracjami autorskimi „Matematyka”. Ojciec trójki dzieci.
Ilustrator i komiksiarz, artysta w seriach komiksowych „Zwycięstwo”, „13 Kuriń” i „Wola”
Kyrylo to wszechstronnie utalentowany artysta, którego prace obejmują świat komiksu, gier i kina. Posiada bogate doświadczenie w tworzeniu gier, produkcji filmowej i przemyśle telewizyjnym.
Jego prace można znaleźć w wielu znaczących projektach, w tym w „Zwycięstwie”, antologii komiksowej zawierającej historię wielu z najbardziej znanych ukraińskich artystów komiksowych. Kyrylo jest również jednym z twórców nadchodzącego trzeciego tomu serii komiksowej „The Will”.
Obecnie Kyrylo pracuje nad nową ukraińską serią komiksową „13th Hut”. Jest to komiks gatunku fantasy-action, który opowiada epicką historię Kozaków walczących z mrocznymi siłami.
Poza światem komiksów Kyrylo współtworzył animowane historie komiksowe w popularnej grze „Warface”.
Ołeksandra Matwijczuk działa na rzecz praw człowieka i swobód obywatelskich w Ukrainie i krajach OBWE. Obecnie kieruje Centrum Wolności Obywatelskich i koordynuje działalność inicjatywy Euromajdan SOS. Misją Centrum Swobód Obywatelskich jest ochrona praw człowieka i ustanowienie demokracji w Ukrainie i w regionie OBWE. Centrum przygotowuje propozycje zmian legislacyjnych, sprawuje społeczny nadzór nad organami ścigania i sądownictwem, prowadzi działalność edukacyjną dla młodzieży oraz realizuje międzynarodowe programy solidarnościowe.
Inicjatywa Euromajdan SOS powstała w odpowiedzi na brutalne rozpędzenie pokojowego wiecu studenckiego, do którego doszło w Kijowie 30 listopada 2013 r. Podczas trwających trzy miesiące masowych protestów, które nazwano Rewolucją Godności, kilka tysięcy wolontariuszy udzielało całodobowej pomocy, nie tylko prawnej, prześladowanym na terenie całym kraju. Po zakończeniu protestów i wybuchu rosyjskiej agresji w Ukrainie inicjatywa monitoruje przypadki prześladowań politycznych na terenie okupowanego Krymu, dokumentuje zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości podczas wojny hybrydowej w Donbasie oraz prowadzi międzynarodowe kampanie #LetMyPeopleGo i #SaveOlegSentsov na rzecz uwolnienia więźniów politycznych przetrzymywanych przez rosyjskie władze.
Ołeksandra Matwijczuk ma doświadczenie w tworzeniu poziomych struktur potrzebnych do prowadzenia masowych akcji na rzecz praw człowieka i swobód obywatelskich w sytuacji zagrożenia, a także wieloletnią praktykę w dokumentowaniu naruszeń praw człowieka w trakcie konfliktów zbrojnych. Jest autorką wielu alternatywnych raportów dla różnych organów ONZ, Rady Europy, Unii Europejskiej, OBWE i Międzynarodowego Trybunału Karnego.
Po rozpoczęciu kolejnej odsłony zbrojnej agresji w lutym 2022 r., Ołeksandra Matwijczuk i partnerzy powołali do życia inicjatywę pod nazwą „Trybunał dla Putina” w celu udokumentowania zbrodni międzynarodowych w rozumieniu Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego we wszystkich regionach Ukrainy, które stały się celem ataków Federacji Rosyjskiej.
W 2016 r. została laureatką nagrody Democracy Defender Award, przyznawanej przez OBWE za „wyjątkowy wkład w propagowanie demokracji i praw człowieka”. W 2017 r. jako pierwsza kobieta wzięła udział w ukraińskim programie Emerging Leaders na Uniwersytecie Stanforda. W 2022 r. otrzymała Right Livelihood Award i została uznana przez Financial Times za jedną z 25. najbardziej wpływowych kobiet świata. W tym samym roku kierowane przez nią Centrum Wolności Obywatelskich otrzymało Pokojową Nagrodę Nobla.
Witalij Portnikow, autor i ceniony dziennikarz, od ponad trzech dekad pracuje w demokratycznych mediach w Europie Środkowej i Wschodniej. Jest autorem setek analitycznych artykułów w mediach ukraińskich, białoruskich, polskich, rosyjskich, izraelskich i bałtyckich. Prowadzi programy telewizyjne oraz własne kanały na YouTube. Swą działalność dziennikarską prowadzi obecnie z siedziby Espreso TV we Lwowie, kontynuuje też współpracę z ukraińskimi i rosyjskimi serwisami Radia Swoboda. W rosyjskim serwisie Radia Swoboda realizuje cykl o przestrzeni poradzieckiej pt. „Drogi do Wolności”, który był emitowany najpierw z Moskwy, potem z Kijowa, a obecnie produkowany jest we Lwowie jako wspólny projekt Radia Swoboda, kanałów telewizyjnych Current Time i Espreso.
Ostap Sływynski – ukraiński poeta, tłumacz, historyk literatury, eseista. Jest autorem pięciu tomików poetyckich. Wiersze i eseje Sływynskiego były tłumaczone na ponad 20 języków. W Polsce ukazały trzy wybory jego poezji (wszystkie w tłumaczeniu Bohdana Zadury): „Ruchomy ogień” (2007), „Syrynga” (2022) oraz „Adam” (2022). Osobne tomy wierszy wybranych ukazywały się także w Niemczech, Czechach, Bułgarii, Macedonii.
W latach 2006–2007 był dyrektorem programowym Międzynarodowego Festiwalu Literackiego w ramach Forum Wydawców we Lwowie. W ostatnich latach organizuje festiwal-laboratorium „Propysy” dla młodych ukraińskich pisarzy.
Tłumaczy literaturę polską, anglojęzyczną, bułgarską, macedońską, białoruską. Wśród polskich autorów, których tłumaczył są Olga Tokarczuk, Andrzej Stasiuk, Czesław Miłosz, Hanna Krall.
Za tłumaczenie książki Andrzeja Stasiuka „Jadąc do Babadag” dostał Nagrodę Ambasady RP w Ukrainie za najlepszy przekład roku 2007, za tłumaczenie powieści „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk w 2020 r. został odznaczony nagrodą specjalną Lwowa – Miasta Literatury UNESCO.
Jest wiceprezydentem Ukraińskiego PEN-clubu oraz członkiem kapituły nagrody dla zagranicznych tłumaczy literatury ukraińskiej Drahomán Prize.
Mieszka we Lwowie.
Maria Szahuri – ukraińska działaczka kultury, tłumaczka (polski, ukraiński, angielski), redaktorka, współzałożycielka Kyiv Comic Con. Jako tłumaczka i redaktorka współpracuje z różnymi projektami i instytucjami w Polsce, m.in. z Culture.pl, Nową Polską, Fundacją „Dajemy Dzieciom Siłę” oraz z Polskim Radio, jest także kuratorką działu komiksów i fantastyki w wydawnictwie RM w Kijowie. Autorka tłumaczeń następujących publikacji: „Reguła Zakonu” Piotra Górskiego, „Bezcenny” Zygmunta Miłoszewskiego, „Inwazja” Wojtka Miłoszewskiego. Maria jest absolwentką studiów magisterskich na kierunku Kulturologia na Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (2014).
Switłana Taratorina – ukraińska pisarka z Krymu. Autorka fantastycznej powieści „Łazarz”, postapokaliptycznego „Domu soli”, szeregu opowiadań i komiksów. Laureatka „LitAccent of the Year – 2018” oraz „The Chrysalis Awards” Europejskiego Stowarzyszenia Science Fiction „Eurocon”. Współtwórczyni kanału YouTube o fantastyce Fantastic Conversations. Latem ukaże się powieść „Łazarz”, która będzie jej debiutem książkowym w Polsce.
Autorka tytułowego opowiadania opublikowanego w ramach antologii ukraińskiej fantastyki „Język Babilonu”, wydanej w Polsce przez Stalker books (2022).
Hałyna Tkaczuk – autorka 15 książek dla dzieci i młodzieży. W 2010 roku ukończyła filologię ukraińską na Uniwersytecie Narodowym Akademii Kijowsko-Mohylańskiej. Jej książki dla dzieci zdobyły liczne nagrody w Ukrainie, w tym nagrodę BBC Children’s Book of the Year 2016. Jest także redaktorką i tłumaczką książek dla dzieci, nauczycielką twórczego pisania w różnych projektach dla dzieci i młodzieży oraz organizatorką klubów czytelniczych dla dzieci i młodzieży w Centralnej Bibliotece dla Dzieci im. Tarasa Szewczenki miasta Kijowa.
Jurij Wynnyczuk, dziennikarz, pisarz, tłumacz, urodzony w 1952 r. w Iwano-Frankiwsku, od 1974 mieszka we Lwowie, członek ukraińskiego PEN.
Studiował na Podkarpackim Uniwersytecie Narodowym, na wydziale filologicznym. W 1974 po prześladowaniu przez KGB, wyjechał do Lwowa, pracował jako tragarz i malarz.
W latach 1987-1991 reżyser lwowskiego kabaretu „Не журись!”. W latach 1991 – 2006 redaktor działu, a od 2006 do 2017 redaktor naczelny gazety „Post-Постyп”. Członek PEN-klubu.
Autor poezji, 6 zbiorów opowiadań, ponad 20 książek dla dzieci oraz powieści: Dziewice nocy (1992), Malwa Landa (2000), Gry wiosenne w jesiennych ogrodach (2005), Tango Śmierci (2012, polskie wydanie), Aptekarz (2015), Cenzor snów (2016), Lutecja (2017, polskie wydanie), Siostry krwi (2018); serii kryminalnej o przedwojennym Lwowie Reporter nocny (2019-2023); opracowań krajoznawczych: Legendy Lwowa (1999-2019), Knajpy Lwowa (2000, polskie wydanie – 2001), Tajemnice lwowskiej kawy (2001), Nocne motyle (o lwowskich lupanarach, 2023).
Autor wielu antologii ukraińskiej fantastyki i bajki literackiej, serii książek Jurij Wynnyczuk prezentuje (w tym tomy S. Grabińskiego, W. Łozińskiego). Dwukrotny laureat nagrody Książka Roku BBC, przyznawanej za najlepszą ukraińską książkę: w 2005 za powieść Gry wiosenne w jesiennych ogrodach oraz w 2012 za Tango śmierci, nagrodzoną także Angelusem.
Utwory Jurija Wynnyczuka zostały przetłumaczone na angielski, francuski, niemiecki, esperanto, polski, bułgarski, serbski, chorwacki, czeski, japoński, chiński i hebrajski.
Jurij Zawadski – poeta, wydawca, muzyk, literaturoznawca i aktywista społeczny. Eksperymentator i performer. Doktor nauk filologicznych. Na Ukrainie znany jest jako poeta ekstremalny, stale poszukujący nowych środków wyrazu i gatunków poetyckich. Tworzy m.in. charakterystyczną poezję fonetyczną – wiersze bez słów, w których główną rolę odgrywają dźwięki i sylaby. Uczestnik licznych projektów muzycznych. Wydał 10 tomów poetyckich. Tłumaczony na wiele języków, wydany w Polsce, Danii i w Czechach. W Polsce ukazał się wybór wierszy Wolny człowiek jeszcze się nie urodził (FORMA 2019) w przekładzie Marcina Gaczkowskiego. Poza twórczością własną zajmuje się działalnością translatorską i wydawniczą; jest założycielem i szefem wydawnictwa Krok. Mieszka w Tarnopolu.
